Mutlu Köy

Çok eskiden, sıradan bir köyde mutlu köy adında, herkesin birbirine dostça davrandığı, sevgi dolu bir yer varmış.

Köyde, derviş kıyafetiyle dolaşan bir adam yaşarmış. Adı Yusuf’muş. Yusuf, gizemli bir karaktere sahipmiş. Herkes onun köye nereden geldiğini ve nereye gittiğini merak eder dururmuş. Ama Yusuf’un tek derdi köy halkına yardım etmek ve iyilik yapmakmış.

Günlerden bir gün, köyde bir kuraklık başlamış. Nehirlerin suları çekilmiş, tarlalar kurumuş ve halk susuzluktan kıvranmaya başlamış.

Herkes, dua etmeye ve yağmurun yağmasını beklemeye başlamış. Ama yağmur bir türlü gelmemiş.

Yusuf, köy halkının çaresizliğini gördükçe, ne yapacağını düşünmeye başlamış.

Bir gece, oturup uzun uzun düşünmüş ve bir karar vermiş. Ertesi gün, köyün en yüksek tepesine çıkmış ve gökyüzüne ellerini açarak şöyle demiş:

“Ey yüce Allah’ım, köyümüzü bu kuraklıktan kurtar. Benim tek isteğim, bu iyiliği yapan kişi olarak tanınmam değil, bu iyiliği yapanın kim olduğunun bilinmemesidir.”

Yusuf’un yalvarışı, gökyüzünden duyulmuş olmalı ki, o gece yağmur başlamış. Yağmur, günlerce yağmış ve köyün tarlaları ve nehirleri yeniden hayat bulmuş.

Köy halkı, sevinç içinde dua etmiş ve Yusuf’a minnettarlık duymuş.

Yusuf’un dileği gerçekleşmiş ve köy halkı tarafından tanınmamış.

O, sadece iyiliğin yayılmasını ve herkesin birbirine yardım etmesini istemiş. Mutlu Köyü’nde o günden sonra, insanlar birbirine yardım etmekten ve iyilik yapmaktan hiç vazgeçmemişler.

Şimdi Kedi Masalı Okuyun!