Çoban Keloğlan – Keloğlan Masalları Oku 2024

Çoban Keloğlan ve bir çok keloğlan masalını buradan inceleyebilirsin. Bir varmış bir yokmuş. Ülkenin birinde Keloğlan adında bir çocuk annesi ve babasıyla beraber yaşarmış. Fakir bir aileymiş. Babası çobanlık yaparak evin geçimini sağlarmış. Köylülerin ineklerini, koyunlarını ve kuzularını sabahtan alır, dağlara götürür, orada otlatırmış. Akşam olunca da köye döner hayvanları ağıra sokarmış.

Günlerden bir gün Keloğlan’ın babası yine hayvanları alıp otlatmak için dağlara çıkmış. Bir süre sonra kötü adamlar dediğimiz eşkıyalar Keloğlan’ın babasının yanına gelmişler. Kendilerine birkaç tane inek, koyun ve kuzu vermelerini istemişler. Bunun üzerine Keloğlan’ın babası, bu hayvanların hepsi bana emanet. Ben geçimini çobanlık yaparak sağlıyorum. Size hiçbirini veremem.” deyince eşkıyalar Keloğlan’ın babasını yakalayıp iple bağlamışlar. Uzak bir yerde bulunan zindana atmışlar. Bütün hayvanları da alıp götürmüşler.

O gün akşam olduğunda Keloğlan’ın babası ve hayvanlar köye dönmeyince köylüler merak etmişler. Keloğlan ve annesi de merak içinde kalmışlar. Günlerce yakınlarda bulunan dağlarda aramışlar ama bir türlü bulamamışlar.

Keloğlan ve annesi bu duruma çok üzülmüş. Köylüler ise hayvanlarını kaybetmelerinin üzüntüsüyle artık aramaktan vazgeçmişler. Aradan uzunca bir zaman geçmiş. Keloğlan her gün babasını merak eder dururmuş. Annesi ile geçimleri de gittikçe zorlaşmaya başlamış. Para kazanmaları gerekiyormuş. Bu süre zarfında köylüler yeni hayvanlar almışlar. Ancak bu hayvanları otlatacak çoban bulamıyorlarmış.

Bunun üzerine Keloğlan ben çobanlık yapabilirim demiş. Köylüler ise sen çobanlık yapacak yaşta değilsin. Senin okula gitme zamanın geldi. Sen okuluna git, biz çobanı buluruz demişler. Keloğlan’ın asıl amacı kaybolan babasını bulmakmış. Bu nedenle köylülerin itirazlarına karşı çıkmış ve köylüleri ikna ederek çobanlık yapmaya başlamış.

Tıpkı babası gibi sabah erkenden inekleri, koyunları ve kuzuları dağlara götürüp akşama kadar otlatıyormuş. Bir gün yine sabahtan hayvanları dağa çıkarmış. Hayvanlar otlarken kendisi de bir ağacın altına uzanmış ve yorgunluktan uyuyakalmış. Bu sırada hayvanlar otlamışlar ve susadıkları için dağın yamacında bulunan dereye inip su içmişler.

Keloğlan uyandığında artık hava iyice kararmaya başlamış. Etrafa dağılan hayvanları bir araya toplamak için dere kenarına inmiş. Bir bakmış ki eşkıyalar hayvanları topluyormuş. Keloğlan telaşla eşkıyaların yanına gitmiş. “Ne yapıyorsunuz siz? Onlar bana emanet edilen hayvanlar. Desede eşkıyalar Keloğlan’ı hiç dikkate almamışlar ve hayvanları toplamaya devam etmişler.

Keloğlan ısrar edince eşkıyaların başı olan adam, sen hangi cesaretle bize karşı koymaya çalışıyorsun? Geçen sene bize karşı koymaya çalışan çobanı zindana attık. Eğer karşı koymaya devam edersen seni de zindana atarız.” demiş.

Keloğlan, babasını yakalayanların bu eşkıyalar olduğunu anlayınca hemencecik plan yapmış. Tamam tamam ne kadar hayvan istiyorsanız alın. Hatta beklerseniz size köyden daha fazla hayvan getiririm.” Demir. Eşkıyalar ise Hah şöyle Bak böyle akıllı çocuk ol Sana bir şey yapmayalım Hadi git, köyde ne kadar hayvan varsa getir.” demişler.

Bu sırada köylüler Keloğlan’ın ve hayvanların akşam olmasına rağmen köye dönmemeleri üzerine Keloğlan’ı ve hayvanları aramaya çıkmışlar. Keloğlan ise koşarak köye doğru ilerlemeye başlamış. O sırada kendisini arayan köylülerle karşılaşmış. Olan biteni köylülere anlatmış.

Köylüler hemen eşkıyaların olduğu yere gelmişler. Gizlice saklandıkları yerden çıkıp eşkıyaların hepsini yakalamışlar. Keloğlan eşkıyalardan babasının hangi zindanda hapsolduğunu öğrenmiş. Hemen o zindana gidip babasını kurtarmış.

Köylüler ise eşkıyaların hepsini polise teslim etmişler. Keloğlanın babası tekrar çobanlık yapmaya devam etmiş. Keloğlan ise okulların açılmasıyla okula kaydını yaptırmış ve okuluna gitmeye başlamış. Keloğlan ve ailesi tekrar eski günlerdeki gibi mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşamaya devam etmişler.