Ferhat ile Şirin’in Gerçek Hikayesi
Ferhat ile Şirin, Türk edebiyatının klasik aşk hikayelerinden biridir. Bu hikaye, birbirlerine kavuşamayan, ancak sonsuz bir aşkla birbirlerine bağlı olan iki sevgilinin trajik öyküsünü anlatır. Ferhat ile Şirin‘in hikayesi, Türk kültüründe derin bir yer edinmiş ve birçok sanat eserine konu olmuştur.
Mehmene Banu, Horasan diyarındaki büyük bir şehrin padişahıdır. Mehmene Banu’nun Şirin adlı on üç on dört yaşlarında bir yeğeni (başka varyantlarda kız kardeşi) vardır. Mehmene Banu, Şirin’e bir köşk yaptırmak ister.
Köşkün işlemelerini usta nakkaş Behzat ile oğlu Ferhat yapar. Şirin, Ferhat’ı görür görmez âşık olur. Daha sonra Şirin’i gören Ferhat da ona âşık olur. Köşkün yakınında bir su kaynağı bulunur.
Mehmene Banu bu suyu köşke getirecek kişiye her istediğini vereceğini söyler. Ferhat işe talip olur, kısa sürede suyu getirir. Bunun üzerine saraya kapı ağası olur.
Şirin ile Ferhat arasındaki aşkı duyan Mehmene Banu, Ferhat’ı zindana atar. Bir süre sonra gördüğü korkulu bir rüya üzerine Ferhat’ı serbest bırakır.
Ferhat, mağarada yaşamaya başlar, vahşi hayvanları etrafına toplar. Hayvanlar, Ferhat’ın karşısında divan durur.
Komşu ülkenin hükümdarı Hürmüz Şah, bir gün ava gittiğinde Ferhat’ın hazin sesini duyar. Şahın huzuruna getirilen Ferhat başından geçenleri anlatır. Şah, Şirin’i Ferhat’a alacağına dair ona söz verir.
Hürmüz Şah, Şirin’i vermesi için Mehmene Banu’ya mektup yazar.
Mehmene Banu, Şirin’i vermez. Hürmüz Şah, Mehmene Banu’ya savaş açar. Yenilgiye uğrayan Mehmene Banu sonunda kaçar. Şirin de Hürmüz Şah’ın sarayına getirilir.
Hürmüz Şah’ın oğlu Hüsrev de Şirin’e âşık olur. Durumu öğrenen Şah, Şirin’i Ferhat’a vermemek için Ferhat’tan su akıtılması imkânsız olan bir dağı delmesini ister. Ferhat dağı delmeye başlar.
Dağın delinmesine az bir zaman kala Hüsrev’in dadısı, Ferhat’a Şirin’in öldüğünü söyler. Bunu duyan Ferhat külünkle kendini öldürür.
Olanları duyan Şirin, Ferhat’ın cesedini görmek ister. Ferhat’ın cesedini gören Şirin, kendini hançerle öldürür. Cesetlerin yanına gelen Hüsrev’in dadısı bir aslan tarafından parçalanır.
Hürmüz Şah âşıkları beraber defneder. Mehmene Banu, bu iki aşığın mezarına sürekli kara çalı dikerek orada bile sevenlerin kavuşmasını istemezmiş.
